به گزارش شهرآرانیوز؛ برخی نامها در تاریخ هنر، در بند گذشته محصور نمیشوند و در زمان جریان مییابند. «لودویگ فان بتهوون» یکی از این نامهاست؛ آهنگسازی که در قرن نوزدهم زیست، اما موسیقیهایش همچنان در قرن بیستویکم شنیده میشود، معنا میسازد و احساس برمیانگیزد. بتهوون فقط یک آهنگساز ساده نیست؛ او روایتی است از ایستادگی انسان در برابر رنج، نشانی است از امید در دل تاریکی، و فریادی است پشت هیچ دیواری نمیماند. امروز، پس از گذشت ۲ قرن از روزگار زیسته بتهوون، آثار استثنایی او در سالنهای کنسرت جهان، از برلین تا نیویورک، به صدا درمیآیند و شنونده را به رویایی آشنا میبرند به طوری که هنوز سمفونیهای او، بهویژه سمفونیهای پنجم، هفتم و نهم، جزو پرمخاطبترین انتخابها در ارکسترها هستند.
موسیقی بتهوون روی صحنههای امروز، نه بهعنوان یادگاری از گذشته، بلکه همچون نوایی زنده و قابل تفسیر اجرا میشود، بهطوری که هر رهبر ارکستر، خوانش تازهای از خشم، شور و امید او را به گوش میرساند.
در فهرست آثار ماندگار تاریخ موسیقی، کمتر قطعهای را میتوان پیدا کرد که زندگی اجتماعی گستردهای را تجربه کرده باشد، اما "سمفونی نهم" بتهوون، یکی از این قطعات استثنایی و کمیاب است؛ موسیقی که بارها در بزنگاهای مهم تاریخ، تبدیل به زبانی مشترک میان انسانها شده و وحدت را فریاد زده است.
عظمت قطعات بتهوون به حدی بوده که سالهاست به جای حبس ماندن در جهان محصور موسیقی، وارد دنیای گستردهتری از هنر شده است و حالا در سینما هم برای نمایش اوج احساسات به کار گرفته میشود.
آثار بتهوون پس از گذشت سالیان دور، همچنان سرشار از کشفیات است؛ برای نوازندهها، تمرینی سازنده، برای پژوهشگران، مملوء از تفسیر و برای هنرجویان لبریز از مفاهیم آموزنده.
بتهوون، خالق قطعاتی است که قرنها فاصله هم نتوانسته آوایش را خاموش کند و هنوز هم مخاطبین بسیاری دلداده شنیدنشان هستند، اما چالشی که امروزه دغدغهمندان هنر موسیقی را به فکر واداشته است، چگونه شنیده شدن بتهوون است؛ اینکه چطور میتوان موسیقی عمیق و سرشار از معنا را از موزهها بیرون کشید و با همان عظمت به گوش علاقهمندان رساند.
بتهوون، در جهان امروز ما نه یک نام ساده در میان نامهای غبارگرفته تاریخ، بلکه حضوری فعال و ماندگار در جهان معاصر است؛ نامی که صدایش همچنان شنیده میشود و کوهی از معنا در لایههای زیرینش پنهان است که میتواند انسانها را فارغ از زبان و فرهنگشان، گرد یک احساس مشترک جمع آورد.